Δευ 13 Ιαν 2014 - Τετ 30 Απρ 2014
Ό,τι μπορείς, με ό,τι έχεις, όπου είσαι - 6 κύκλοι εργαστηρίων για το σύγχρονο θέατρο στην πράξη
σεμινάριο
Ό,τι μπορείς, με ό,τι έχεις, όπου είσαι
6 κύκλοι εργαστηρίων για το σύγχρονο θέατρο στην πράξη
Ιανουάριος – Απρίλιος 2014
Ποιες τάσεις επικρατούν στο θέατρο σήμερα;
Ποιος ο ρόλος του ηθοποιού σε αυτό το καινούριο θεατρικό τοπίο;
Τι του ζητείται;
Και τι εφόδια πρέπει να έχει;
Το bios καλεί για πρώτη φορά 6 σκηνοθέτες της νεότερης γενιάς, με στόχο την συγκρότηση ενός δημιουργικού περιβάλλοντος μάθησης γύρω από το σύγχρονο θέατρο και τις τάσεις του.
Ο κάθε σκηνοθέτης παρουσιάζει απλά και πρακτικά μέσα σε τρεις μήνες, την δική του μέθοδο σε σχέση με τη λειτουργία του ηθοποιού στην σύγχρονη σκηνική πράξη.
Κατά την διάρκεια των εργαστηρίων οι διδάσκοντες, θα δουλέψουν μαζί με τους συμμετέχοντες με σκοπό την δημιουργία μιας παράστασης.
Έναρξη εργαστηρίων: 13 Ιανουαρίου 2014
Διάρκεια: 3 μήνες (Ιανουάριος – Απρίλιος)
Κόστος συμμετοχής ανά εργαστήριο: 50 ευρώ /μήνα.
(για συμμετοχή σε πάνω από ένα εργαστήριο, προβλέπεται έκπτωση 20%)
πληροφορίες: 210 3425335, 216 7003325 press@bios.gr
τα εργαστήρια θα πραγματοποιηθούν στο Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5
Σίμος Κακάλας, Μάσκα, ένας δρόμος για την υποκριτική
Kάθε Τρίτη 16:00-19:00
(έναρξη Τρίτη 21 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Η μάσκα είναι ένα σχεδόν ιερό αντικείμενο, ένα αντικείμενο που ακολουθεί τον ανθρώπινο πολιτισμό από την γέννηση του, ένα εργαλείο μεταμόρφωσης που καμιά φορά μοιάζει μαγική.
Ο πρόγονος αυτού που ονομάζουμε υποκριτική γεννήθηκε από την έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να υποδύεται και να ενδύεται ταυτότητες, περσόνες, χαρακτήρες, ρόλους δηλαδή. Γεννήθηκε στην τελετή και απλώθηκε σε πολλές πλευρές του πολιτισμού μας και για διαφορετικές χρήσεις. Και αυτό, γιατί το πρόσωπο είναι η ταυτότητα μας. Αλλάζοντάς το αποκτάμε μια χειροπιαστή δυνατότητα να γνωρίσουμε έναν άλλο και ίσως εμάς. Με τη μάσκα μπορείς να γίνεις ατομικός ή συλλογικός, ανώνυμος ή επώνυμος, νεκρός ή ζωντανός, προστατεύει, εκθέτει και μεταμορφώνει, γίνεται σκληρή μα και απίστευτα στοργική.
Στο σύμπαν του θεάτρου η μάσκα είναι ένα απόλυτο μέγεθος που επιτρέπει στον ηθοποιό να έχει ένα τέτοιο εργαλείο στο χέρι του, όπως ο μουσικός έχει ένα μουσικό όργανο.
Στο εργαστήριο αυτό θα ερευνήσουμε την χρήση της μάσκας, ως εργαλείο για την οικοδόμηση του χαρακτήρα αλλά και τη βαθύτερη γνώση του σώματος.
Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους.
Σίμος Κακάλας
Ο Σίμος Κακάλας γεννήθηκε το 1973 στη Θεσσαλονίκη. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, έκανε τα πρώτα του βήματα στο θέατρο ως ηθοποιός. Έχει λίγο καιρό που σκηνοθετεί. Μεταξύ άλλων σκηνοθέτησε τα έργα Γκόλφω του Σπύρου Περεσιάδη, Απόκοπος του Μπεργαδή, Λιωμένο βούτυρο του Σάκη Σερέφα (Έπαινος Σκηνοθεσίας 2008, Ένωση Ελλήνων Κριτικών), Recycle, Άσκηση Επίδαυρος – Σύσσημον, Τέλος.
Γεωργία Μαυραγάνη, Ηθοποιός –Προβοκάτορας
Kάθε Δευτέρα 19:30-22:30
(έναρξη Δευτέρα 13 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Στο θέατρο ρεαλιστικής αναπαράστασης πολύ συχνά ο ηθοποιός καλείται να μιμηθεί από σκηνής ρυθμούς και τονισμούς της καθημερινότητας.
Πότε όμως και πώς αυτή η κανονικότητα-καθημερινότητα αποκτά πραγματικό σκηνικό ενδιαφέρον;
Πότε και πώς καταφέρνει αυτή η κανονικότητα-
καθημερινότητα να εκφράσει αυτά που δεν έχουν ειπωθεί;
Μήπως τελικά ζητούμενο στη σκηνή δεν είναι μόνο ο συμβατικός μέσος όρος αλλά το ακραίο, και το μη επιτρεπτό;
Δεν είναι στόχος του θεάτρου να δυναμιτίσει τη σχέση με το θεατή, να προκαλέσει την όποια αντίδραση του και τελικά να παραστήσει αυτά που υποτίθεται πως είναι μη παραστάσιμα;
Στο συγκεκριμένο εργαστήριο οι συμμετέχοντες (ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σπουδαστές δραματικών σχολών, θεατρολόγοι, αλλά και όσοι έχουν ή θέλουν να αποκτήσουν σχέση με τη γλώσσα της θεατρικής τέχνης) καλούνται να διερευνήσουν και να αναμετρηθούν με τους μη ρεαλιστικούς-κανονικούς χρόνους και με τους μη ρεαλιστικούς-αναμενόμενους τόνους και τις ρεαλιστικές – συμβατικές συμπεριφορές, με στόχο να επανεφεύρουν το θέατρο και άρα να δομήσουν τη δική τους υποκριτική μέθοδο. Καλούνται επίσης να παίξουν με το ασεβές , το γελοίο ,το γκροτέσκο και το ευτελές, τις μόνες δηλαδή χειρονομίες που μοιάζουν να έχουν νόημα σε τούτο τον κόσμο.
Γεωργία Μαυραγάνη
Η Γεωργία Μαυράγανη έχει συνεργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη με τους Γ. Χουβαρδά, Μ. Μαρμαρινό, Γ. Μόσχο κ.α. Από το 2010 διδάσκει υποκριτική στη Δραματική σχολή ”Δήλος”ενώ παράλληλα έχει παραδώσει σεμινάρια υποκριτικής και σκηνοθεσίας στο θέατρο Επικολωνώ, Εμπρός κ.α Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: «Ένα μεγάλο νοσταλγικό τραγούδι», «Όταν είδα το 100% τέλειο κορίτσι για μένα», «Από ΄δω και πέρα μόνο Χάπι Έντ»,«Ρέκβιεμ», <Εύθραυστο>, <Νόημα>, <Τριγμός>,<Η ταράτσα του αυτόχειρα> ,<Η ζωή δεν είναι ευκολο πράγμα>κ.α που έχουν παρουσιαστεί στα θέατρα Αμόρε, Χώρα, Πορεία, Επί Κολωνώ, Άσκηση,Εμπρός,Φεστιβάλ Αθηνών-Γαλλικό ινστιτούτο , Στέγη γραμμάτων κ Τεχνών-Φεστιβάλ εφηβικού θεάτρου κ.α
Βασίλης Νούλας, Ζωντανό θέατρο και νεκρή φύση (ή αντίστροφα)
Kάθε Κυριακή 16:00-19:00
(έναρξη Κυριακή 19 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Πάνω στο τραπέζι: πορσελάνινα σερβίτσια του τσαγιού / κρεμασμένος ξεκοιλιασμένος λαγός / λεμόνι κι άλλα εσπεριδοειδή / η φλούδα του λεμονιού σαν σερπαντίνα / ένα λαπτόπ ένα μικρόφωνο μια κονσόλα ήχου / φωτογραφίες με πρόσωπα / μαχαίρια σουγιάδες σφυρί αραδιασμένα σωρηδόν / νοσταλγικό γλυκερό τραγούδι ακούγεται δυνατά από τα ηχεία μέσα στο δωμάτιο / από το παράθυρο φαίνεται η πόλη.
Εργαστήριο για τα όρια και τη μελαγχολία της θεατρικής περφόρμανς με αφορμή ένα σύγχρονο ανέκδοτο κείμενο. Ποίηση με ευτελή μέσα, queer performance, δύναμη και αδυναμία της σωματικής παρουσίας, αισθητική του γελοίου και αισθητική του υψηλού.
Το σεμινάριο απευθύνεται σε ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικά γνωστικά πεδία και έχει πρακτικό, συμμετοχικό χαρακτήρα.
Βασίλης Νούλας
Ο Βασίλης Νούλας γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1975. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως σκηνοθέτης με την ομάδα θεάτρου Nova Melancholia. Με το έργο του αποπειράται την εκ νέου προσέγγιση ψηφίδων της ελληνικής και ευρωπαϊκής παράδοσης της «μελαγχολίας», κατασκευάζοντας έτσι σταδιακά την προσωπική του πνευματική γενεαλογία.
Δουλειά του έχει παρουσιαστεί στα: Ελληνικό Φεστιβάλ, Φεστιβάλ Φιλίππων, Βραβεία ΔΕΣΤΕ, Εθνικό Θέατρο, Μπιενάλε της Αθήνας, Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός, BIOS, Six d.o.g.s., Booze, κ.ά.
Σπούδασε θεατρολογία (αριστούχος απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Θέατρο και Παραστατικές Τέχνες» του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle με Υποτροφία του ΙΚΥ) και εικαστικά (αριστούχος απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας). Είναι υποψήφιος διδάκτωρ του Τμήματος Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της ΑΣΚΤ.
Είναι ιδρυτικό μέλος του , της Κίνησης Μαβίλη και της Κολεκτίβας Ομόνοια – ανοιχτή ομάδα καλλιτεχνών και θεωρητικών από διαφορετικά πεδία.
Έχει εκδώσει τρεις συλλογές ποιημάτων και πεζών στις εκδόσεις Γαβριηλίδης: Η κατασκευή της φωλιάς (2010), Οι διακοπές του κυρίου Λούνα (2012), Μπενελούξ (2013). www.novamelancholia.gr,http://liveartsinstitutegr.wordpre ss.com, http://kinisimavili.blogspot.gr/ , http://kolektivaomonoia.wordpr ess.com/
Αγγελική Παπαθεμελή, Οι Αόρατες Πόλεις
Kάθε Σάββατο 16:00-19:00
(έναρξη Σάββατο 18 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Πόλεις της μνήμης, της επιθυμίας, της ανταλλαγής, πόλεις με ονόματα γυναικών...
Η πόλη, όχι ως γεωγραφικός τόπος που κατοικείται, αλλά ως ψυχικό τοπίο που κατοικεί εντός μας.
Κατά την διάρκεια του εργαστηρίου, με υλικό κείμενα από τις «Αόρατες Πόλεις» του Ίταλο Καλβίνο, «κάτι σαν τελευταίο ποίημα αγάπης για τις πόλεις, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τις ζήσουμε», θα προσεγγίσουμε μια βαθύτερη και πρωταρχικότερη λειτουργία της θεατρικής πράξης, που είναι η αφήγηση, η «συνεισφορά» μεταξύ των ανθρώπων μιας ιστορίας.
Με κέντρο τον ηθοποιό, θα αναζητήσουμε τους μηχανισμούς που θα επιτρέψουν να οικειοποιηθούμε τον λόγο του συγγραφέα, να ανακαλύψουμε στις ιστορίες αυτών των φανταστικών πόλεων τη δική μας προσωπική ιστορία.
Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους.
Αγγελική Παπαθεμελή
Η Αγγελική Παπαθεμελή αποφοίτησε από τη Δραμ. Σχολή του Θεάτρου Εμπρός (1996) και από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Παρακολούθησε για έξι χρόνια μαθήματα αναπνοής και φωνής με τη Μίρκα Γεμεντζάκη και butoh με τον Masaki Iwana. Ως ηθοποιός συνεργάστηκε στο θέατρο με τους . Μαυρίκιο, Λ. Βογιατζή, Σ. Λιβαθινό, Ν. Μαστοράκη, Α. Αντύπα, S. Unkowski κ.ά. στις παραστάσεις Ο Γυάλινος Κόσμος, Το Έβδομο Ρούχο, Λαχταρώ, Τόκος, Φρεναπάτη, ο Γλάρος, Ιβάνοφ, Βρικόλακες, Ορέστης κ.α. και στον κινηματογράφο με τους Π. Βούλγαρη, Κ. Ευαγγελάκου, Π. Πορτοκαλάκη κ.ά.
Το 2009 συνίδρυσε με τον . Ξανθόπουλο την εταιρία θεάτρου PEQUOD (Ο Γλάρος, Υπόθεση Εργασίας, Το Διπλό Βιβλίο). Έχει τιμηθεί με το βραβείο «Ελευθερία Σαπουντζή».
Γιάννης Σκουρλέτης, Νήπιον
Kάθε Δευτέρα 16:00-19:00
(έναρξη Δευτέρα 13 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Νήπιον, χωρίς έπος, χωρίς λόγο. Βρέφος που προσπαθεί να βρει τη γλώσσα του, βρέφος που προσπαθεί να μπουσουλήσει και να ψελλίσει τις λέξεις του. Αυτό είναι το εργαστήρι της bijoux de kant.
Ο σκηνοθέτης και εικαστικός Γιάννης Σκουρλέτης απευθύνει κύκλο σεμιναρίων υποκριτικής σε επαγγελματίες ηθοποιούς ,αλλά και σε ερασιτέχνες που είναι πρόθυμοι να μηδενίσουν και να ξεκινήσουν απ' την αρχή. Γλώσσα και σώμα επανευφευρίσκονται. Επιστροφή στη νηπιακή άγνοια, μια σωματική και γλωσσική υπερπροσπάθεια, ένα ταξίδι όπου όλα θα σβηστούν για να ξαναγραφούν. Γιατί ο ηθοποιός πρώτα πρέπει να ξεχάσει και μετά να θυμηθεί.
Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους.
Γιάννης Σκουρλέτης
Ο Γιάννης Σκουρλέτης γεννήθηκε, ζει και εργάζεται ως σκηνοθέτης θεάτρου και εικαστικός στην Αθήνα. Σπούδασε θέατρο και ζωγραφική. Το 2010 βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών με την τιμητική διάκριση Νέος Δημιουργός, την ίδια χρονιά ίδρυσε την καλλιτεχνική ομάδα bijoux de kant. Επίσης από το 2011 ξεκίνησε μία σταθερή συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και από το 2012 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΤAF (TheArtFoundation).
Δημήτρης Τσιάμης, Ο Ηθοποιός, ο Περφόρμερ και το παράδειγμα του Προφήτη
Το παιχνίδι και η τελετουργία στο σύγχρονο θέατρο
Kάθε Τρίτη 19:15-22:15
(έναρξη Τρίτη 21 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Αρχικά θα ασχοληθούμε με την προσέγγιση των ρόλων μέσα απ' το παιχνίδι, με τους κανόνες και την ελευθερία των σκηνών και με εκείνα τα χαρακτηριστικά που καθιστούν ένα παιχνίδι, τελετουργία.
Επόμενος στόχος του εργαστηρίου είναι να «μυήσει» τους συμμετέχοντες σε μια αντίληψη της τέχνης του ηθοποιού που τον θέλει -όχι ένα απλό εκτελεστικό όργανο- αλλά δημιουργό και «συγγραφέα του ρόλου του», και πιο συγκεκριμένα
στις μεθόδους του Jurij Alschitz: «Η Κάθετος του ρόλου» και «Η Σφαίρα του διαλόγου».
Στη συνέχεια θα γνωρίσουμε διαφορετικούς τρόπους θεατρικής σύνθεσης και τρόπους ανάπτυξης των σκηνών του έργου.
Τέλος ,oι συμμετέχοντες στο εργαστήριο θα εργαστούν πάνω στη μεθοδολογία που χρησιμοποίησε η ομάδα Per-Theater-Formance για την δημιουργία της performance ''Μέγας Προφητικός Καζαμίας". Μέσα από πρακτικές κίνησης και σωματικών δράσεων που ευνοούν τον διάλογο συνειδητού και ασυνειδήτου , την ανάλυση του ρόλου του Προφήτη και των εκστατικών φαινομένων θα γνωρίσουμε μια τεχνική μεταγραφής των εσωτερικών εικόνων σε "προφητικό λόγο" και την σκηνική απόδοση και ερμηνεία τον ρόλων με αυτά τα χαρακτηριστικά.
Κάθε μάθημα ξεκινάει με training.
Υλικό Εργασίας: Μότσαρτ και Σαλιέρι του Α. Πούσκιν.
Το εργαστήριο απευθύνεται σε ηθοποιούς, σκηνοθέτες, θεατρολόγους, σπουδαστές δραματικών σχολών και θεατρικών εργαστηρίων.
Δημήτρης Τσιάμης
Ο Δημήτρης Τσιάμης είναι απόφοιτος της σχολής E.A.T.C.-ΑΚΤ ΖΕΝΤ (GITIS Class)
Μέλος της Ομάδας Δασκάλων του European Association for Theatre Culture.
Συνεργάτης του Dr. Jurij Alschitz από το 2009, συμμετείχε ως εκπαιδευτής, σκηνοθέτης και ηθοποιός στα προγράμματα: “The World Theatre Training Library/ Laboratory”, “The new face of acting teachers”, “Methodika”, “The Sphere of Dialogue”, “School of Dialogue”-κ.α..
Σκηνοθέτης της ομάδας “Per-Theater-Formance”: 2012/13. «Ωραίοι σαν βερολινέζοι», Bios
2012. «Ο Θεός Κυρίλοφ», Bios Basement
2011. Μέγας Προφητικός Καζαμίας, Eliart
2009. «Η γενιά των Κόστια», Θέατρο «Φούρνος»
2008. «Στους Dada Θα Άρεσε Μια Νύχτα Σαν Κι Αυτή», «Θυρα Τέχνης»
2007. “T.R.as.H.-Think Rubbish As Hope”, Bios
2005 . «Φετίχ», Booze
2004. «Το χορικό του Χρόνου» - Άδειος Χώρος-Εθνικό Θέατρο
Επίσης έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις:
«Εκείνος που δέχεται χαστούκια», του Λ.Αντρέγιεφ (2012. Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων), «Θέατρο: Μια μηχανή του Χρόνου»-(lecture performance, Θέατρο Εμπρός) Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες R.Palmieri, G.Gotti, Τ.Ράλλη, Θ.Τσαπακίδη ,Μ. Λαμπροπούλου, Ν.Πουλοπούλου κ.α.
σεμινάριο
Ό,τι μπορείς, με ό,τι έχεις, όπου είσαι6 κύκλοι εργαστηρίων για το σύγχρονο θέατρο στην πράξη
Ιανουάριος – Απρίλιος 2014
Ποιες τάσεις επικρατούν στο θέατρο σήμερα;
Ποιος ο ρόλος του ηθοποιού σε αυτό το καινούριο θεατρικό τοπίο;
Τι του ζητείται;
Και τι εφόδια πρέπει να έχει;
Το bios καλεί για πρώτη φορά 6 σκηνοθέτες της νεότερης γενιάς, με στόχο την συγκρότηση ενός δημιουργικού περιβάλλοντος μάθησης γύρω από το σύγχρονο θέατρο και τις τάσεις του.
Ο κάθε σκηνοθέτης παρουσιάζει απλά και πρακτικά μέσα σε τρεις μήνες, την δική του μέθοδο σε σχέση με τη λειτουργία του ηθοποιού στην σύγχρονη σκηνική πράξη.
Κατά την διάρκεια των εργαστηρίων οι διδάσκοντες, θα δουλέψουν μαζί με τους συμμετέχοντες με σκοπό την δημιουργία μιας παράστασης.
Έναρξη εργαστηρίων: 13 Ιανουαρίου 2014
Διάρκεια: 3 μήνες (Ιανουάριος – Απρίλιος)
Κόστος συμμετοχής ανά εργαστήριο: 50 ευρώ /μήνα.
(για συμμετοχή σε πάνω από ένα εργαστήριο, προβλέπεται έκπτωση 20%)
πληροφορίες: 210 3425335, 216 7003325 press@bios.gr
τα εργαστήρια θα πραγματοποιηθούν στο Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5
Σίμος Κακάλας, Μάσκα, ένας δρόμος για την υποκριτική
Kάθε Τρίτη 16:00-19:00
(έναρξη Τρίτη 21 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Η μάσκα είναι ένα σχεδόν ιερό αντικείμενο, ένα αντικείμενο που ακολουθεί τον ανθρώπινο πολιτισμό από την γέννηση του, ένα εργαλείο μεταμόρφωσης που καμιά φορά μοιάζει μαγική.
Ο πρόγονος αυτού που ονομάζουμε υποκριτική γεννήθηκε από την έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να υποδύεται και να ενδύεται ταυτότητες, περσόνες, χαρακτήρες, ρόλους δηλαδή. Γεννήθηκε στην τελετή και απλώθηκε σε πολλές πλευρές του πολιτισμού μας και για διαφορετικές χρήσεις. Και αυτό, γιατί το πρόσωπο είναι η ταυτότητα μας. Αλλάζοντάς το αποκτάμε μια χειροπιαστή δυνατότητα να γνωρίσουμε έναν άλλο και ίσως εμάς. Με τη μάσκα μπορείς να γίνεις ατομικός ή συλλογικός, ανώνυμος ή επώνυμος, νεκρός ή ζωντανός, προστατεύει, εκθέτει και μεταμορφώνει, γίνεται σκληρή μα και απίστευτα στοργική.
Στο σύμπαν του θεάτρου η μάσκα είναι ένα απόλυτο μέγεθος που επιτρέπει στον ηθοποιό να έχει ένα τέτοιο εργαλείο στο χέρι του, όπως ο μουσικός έχει ένα μουσικό όργανο.
Στο εργαστήριο αυτό θα ερευνήσουμε την χρήση της μάσκας, ως εργαλείο για την οικοδόμηση του χαρακτήρα αλλά και τη βαθύτερη γνώση του σώματος.
Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους.
Σίμος Κακάλας
Ο Σίμος Κακάλας γεννήθηκε το 1973 στη Θεσσαλονίκη. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, έκανε τα πρώτα του βήματα στο θέατρο ως ηθοποιός. Έχει λίγο καιρό που σκηνοθετεί. Μεταξύ άλλων σκηνοθέτησε τα έργα Γκόλφω του Σπύρου Περεσιάδη, Απόκοπος του Μπεργαδή, Λιωμένο βούτυρο του Σάκη Σερέφα (Έπαινος Σκηνοθεσίας 2008, Ένωση Ελλήνων Κριτικών), Recycle, Άσκηση Επίδαυρος – Σύσσημον, Τέλος.
Γεωργία Μαυραγάνη, Ηθοποιός –Προβοκάτορας
Kάθε Δευτέρα 19:30-22:30
(έναρξη Δευτέρα 13 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Στο θέατρο ρεαλιστικής αναπαράστασης πολύ συχνά ο ηθοποιός καλείται να μιμηθεί από σκηνής ρυθμούς και τονισμούς της καθημερινότητας.
Πότε όμως και πώς αυτή η κανονικότητα-καθημερινότητα αποκτά πραγματικό σκηνικό ενδιαφέρον;
Πότε και πώς καταφέρνει αυτή η κανονικότητα-
καθημερινότητα να εκφράσει αυτά που δεν έχουν ειπωθεί;
Μήπως τελικά ζητούμενο στη σκηνή δεν είναι μόνο ο συμβατικός μέσος όρος αλλά το ακραίο, και το μη επιτρεπτό;
Δεν είναι στόχος του θεάτρου να δυναμιτίσει τη σχέση με το θεατή, να προκαλέσει την όποια αντίδραση του και τελικά να παραστήσει αυτά που υποτίθεται πως είναι μη παραστάσιμα;
Στο συγκεκριμένο εργαστήριο οι συμμετέχοντες (ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σπουδαστές δραματικών σχολών, θεατρολόγοι, αλλά και όσοι έχουν ή θέλουν να αποκτήσουν σχέση με τη γλώσσα της θεατρικής τέχνης) καλούνται να διερευνήσουν και να αναμετρηθούν με τους μη ρεαλιστικούς-κανονικούς χρόνους και με τους μη ρεαλιστικούς-αναμενόμενους τόνους και τις ρεαλιστικές – συμβατικές συμπεριφορές, με στόχο να επανεφεύρουν το θέατρο και άρα να δομήσουν τη δική τους υποκριτική μέθοδο. Καλούνται επίσης να παίξουν με το ασεβές , το γελοίο ,το γκροτέσκο και το ευτελές, τις μόνες δηλαδή χειρονομίες που μοιάζουν να έχουν νόημα σε τούτο τον κόσμο.
Γεωργία Μαυραγάνη
Η Γεωργία Μαυράγανη έχει συνεργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη με τους Γ. Χουβαρδά, Μ. Μαρμαρινό, Γ. Μόσχο κ.α. Από το 2010 διδάσκει υποκριτική στη Δραματική σχολή ”Δήλος”ενώ παράλληλα έχει παραδώσει σεμινάρια υποκριτικής και σκηνοθεσίας στο θέατρο Επικολωνώ, Εμπρός κ.α Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: «Ένα μεγάλο νοσταλγικό τραγούδι», «Όταν είδα το 100% τέλειο κορίτσι για μένα», «Από ΄δω και πέρα μόνο Χάπι Έντ»,«Ρέκβιεμ», <Εύθραυστο>, <Νόημα>, <Τριγμός>,<Η ταράτσα του αυτόχειρα> ,<Η ζωή δεν είναι ευκολο πράγμα>κ.α που έχουν παρουσιαστεί στα θέατρα Αμόρε, Χώρα, Πορεία, Επί Κολωνώ, Άσκηση,Εμπρός,Φεστιβάλ Αθηνών-Γαλλικό ινστιτούτο , Στέγη γραμμάτων κ Τεχνών-Φεστιβάλ εφηβικού θεάτρου κ.α
Βασίλης Νούλας, Ζωντανό θέατρο και νεκρή φύση (ή αντίστροφα)
Kάθε Κυριακή 16:00-19:00
(έναρξη Κυριακή 19 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Πάνω στο τραπέζι: πορσελάνινα σερβίτσια του τσαγιού / κρεμασμένος ξεκοιλιασμένος λαγός / λεμόνι κι άλλα εσπεριδοειδή / η φλούδα του λεμονιού σαν σερπαντίνα / ένα λαπτόπ ένα μικρόφωνο μια κονσόλα ήχου / φωτογραφίες με πρόσωπα / μαχαίρια σουγιάδες σφυρί αραδιασμένα σωρηδόν / νοσταλγικό γλυκερό τραγούδι ακούγεται δυνατά από τα ηχεία μέσα στο δωμάτιο / από το παράθυρο φαίνεται η πόλη.
Εργαστήριο για τα όρια και τη μελαγχολία της θεατρικής περφόρμανς με αφορμή ένα σύγχρονο ανέκδοτο κείμενο. Ποίηση με ευτελή μέσα, queer performance, δύναμη και αδυναμία της σωματικής παρουσίας, αισθητική του γελοίου και αισθητική του υψηλού.
Το σεμινάριο απευθύνεται σε ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικά γνωστικά πεδία και έχει πρακτικό, συμμετοχικό χαρακτήρα.
Βασίλης Νούλας
Ο Βασίλης Νούλας γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1975. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως σκηνοθέτης με την ομάδα θεάτρου Nova Melancholia. Με το έργο του αποπειράται την εκ νέου προσέγγιση ψηφίδων της ελληνικής και ευρωπαϊκής παράδοσης της «μελαγχολίας», κατασκευάζοντας έτσι σταδιακά την προσωπική του πνευματική γενεαλογία.
Δουλειά του έχει παρουσιαστεί στα: Ελληνικό Φεστιβάλ, Φεστιβάλ Φιλίππων, Βραβεία ΔΕΣΤΕ, Εθνικό Θέατρο, Μπιενάλε της Αθήνας, Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός, BIOS, Six d.o.g.s., Booze, κ.ά.
Σπούδασε θεατρολογία (αριστούχος απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Θέατρο και Παραστατικές Τέχνες» του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle με Υποτροφία του ΙΚΥ) και εικαστικά (αριστούχος απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας). Είναι υποψήφιος διδάκτωρ του Τμήματος Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της ΑΣΚΤ.
Είναι ιδρυτικό μέλος του , της Κίνησης Μαβίλη και της Κολεκτίβας Ομόνοια – ανοιχτή ομάδα καλλιτεχνών και θεωρητικών από διαφορετικά πεδία.
Έχει εκδώσει τρεις συλλογές ποιημάτων και πεζών στις εκδόσεις Γαβριηλίδης: Η κατασκευή της φωλιάς (2010), Οι διακοπές του κυρίου Λούνα (2012), Μπενελούξ (2013). www.novamelancholia.gr,http://liveartsinstitutegr.wordpre ss.com, http://kinisimavili.blogspot.gr/ , http://kolektivaomonoia.wordpr ess.com/
Αγγελική Παπαθεμελή, Οι Αόρατες Πόλεις
Kάθε Σάββατο 16:00-19:00
(έναρξη Σάββατο 18 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Πόλεις της μνήμης, της επιθυμίας, της ανταλλαγής, πόλεις με ονόματα γυναικών...
Η πόλη, όχι ως γεωγραφικός τόπος που κατοικείται, αλλά ως ψυχικό τοπίο που κατοικεί εντός μας.
Κατά την διάρκεια του εργαστηρίου, με υλικό κείμενα από τις «Αόρατες Πόλεις» του Ίταλο Καλβίνο, «κάτι σαν τελευταίο ποίημα αγάπης για τις πόλεις, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τις ζήσουμε», θα προσεγγίσουμε μια βαθύτερη και πρωταρχικότερη λειτουργία της θεατρικής πράξης, που είναι η αφήγηση, η «συνεισφορά» μεταξύ των ανθρώπων μιας ιστορίας.
Με κέντρο τον ηθοποιό, θα αναζητήσουμε τους μηχανισμούς που θα επιτρέψουν να οικειοποιηθούμε τον λόγο του συγγραφέα, να ανακαλύψουμε στις ιστορίες αυτών των φανταστικών πόλεων τη δική μας προσωπική ιστορία.
Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους.
Αγγελική Παπαθεμελή
Η Αγγελική Παπαθεμελή αποφοίτησε από τη Δραμ. Σχολή του Θεάτρου Εμπρός (1996) και από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Παρακολούθησε για έξι χρόνια μαθήματα αναπνοής και φωνής με τη Μίρκα Γεμεντζάκη και butoh με τον Masaki Iwana. Ως ηθοποιός συνεργάστηκε στο θέατρο με τους . Μαυρίκιο, Λ. Βογιατζή, Σ. Λιβαθινό, Ν. Μαστοράκη, Α. Αντύπα, S. Unkowski κ.ά. στις παραστάσεις Ο Γυάλινος Κόσμος, Το Έβδομο Ρούχο, Λαχταρώ, Τόκος, Φρεναπάτη, ο Γλάρος, Ιβάνοφ, Βρικόλακες, Ορέστης κ.α. και στον κινηματογράφο με τους Π. Βούλγαρη, Κ. Ευαγγελάκου, Π. Πορτοκαλάκη κ.ά.
Το 2009 συνίδρυσε με τον . Ξανθόπουλο την εταιρία θεάτρου PEQUOD (Ο Γλάρος, Υπόθεση Εργασίας, Το Διπλό Βιβλίο). Έχει τιμηθεί με το βραβείο «Ελευθερία Σαπουντζή».
Γιάννης Σκουρλέτης, Νήπιον
Kάθε Δευτέρα 16:00-19:00
(έναρξη Δευτέρα 13 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Νήπιον, χωρίς έπος, χωρίς λόγο. Βρέφος που προσπαθεί να βρει τη γλώσσα του, βρέφος που προσπαθεί να μπουσουλήσει και να ψελλίσει τις λέξεις του. Αυτό είναι το εργαστήρι της bijoux de kant.
Ο σκηνοθέτης και εικαστικός Γιάννης Σκουρλέτης απευθύνει κύκλο σεμιναρίων υποκριτικής σε επαγγελματίες ηθοποιούς ,αλλά και σε ερασιτέχνες που είναι πρόθυμοι να μηδενίσουν και να ξεκινήσουν απ' την αρχή. Γλώσσα και σώμα επανευφευρίσκονται. Επιστροφή στη νηπιακή άγνοια, μια σωματική και γλωσσική υπερπροσπάθεια, ένα ταξίδι όπου όλα θα σβηστούν για να ξαναγραφούν. Γιατί ο ηθοποιός πρώτα πρέπει να ξεχάσει και μετά να θυμηθεί.
Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους.
Γιάννης Σκουρλέτης
Ο Γιάννης Σκουρλέτης γεννήθηκε, ζει και εργάζεται ως σκηνοθέτης θεάτρου και εικαστικός στην Αθήνα. Σπούδασε θέατρο και ζωγραφική. Το 2010 βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών με την τιμητική διάκριση Νέος Δημιουργός, την ίδια χρονιά ίδρυσε την καλλιτεχνική ομάδα bijoux de kant. Επίσης από το 2011 ξεκίνησε μία σταθερή συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και από το 2012 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΤAF (TheArtFoundation).
Δημήτρης Τσιάμης, Ο Ηθοποιός, ο Περφόρμερ και το παράδειγμα του Προφήτη
Το παιχνίδι και η τελετουργία στο σύγχρονο θέατρο
Kάθε Τρίτη 19:15-22:15
(έναρξη Τρίτη 21 Ιανουαρίου, διάρκεια 3 μήνες)
Αρχικά θα ασχοληθούμε με την προσέγγιση των ρόλων μέσα απ' το παιχνίδι, με τους κανόνες και την ελευθερία των σκηνών και με εκείνα τα χαρακτηριστικά που καθιστούν ένα παιχνίδι, τελετουργία.
Επόμενος στόχος του εργαστηρίου είναι να «μυήσει» τους συμμετέχοντες σε μια αντίληψη της τέχνης του ηθοποιού που τον θέλει -όχι ένα απλό εκτελεστικό όργανο- αλλά δημιουργό και «συγγραφέα του ρόλου του», και πιο συγκεκριμένα
στις μεθόδους του Jurij Alschitz: «Η Κάθετος του ρόλου» και «Η Σφαίρα του διαλόγου».
Στη συνέχεια θα γνωρίσουμε διαφορετικούς τρόπους θεατρικής σύνθεσης και τρόπους ανάπτυξης των σκηνών του έργου.
Τέλος ,oι συμμετέχοντες στο εργαστήριο θα εργαστούν πάνω στη μεθοδολογία που χρησιμοποίησε η ομάδα Per-Theater-Formance για την δημιουργία της performance ''Μέγας Προφητικός Καζαμίας". Μέσα από πρακτικές κίνησης και σωματικών δράσεων που ευνοούν τον διάλογο συνειδητού και ασυνειδήτου , την ανάλυση του ρόλου του Προφήτη και των εκστατικών φαινομένων θα γνωρίσουμε μια τεχνική μεταγραφής των εσωτερικών εικόνων σε "προφητικό λόγο" και την σκηνική απόδοση και ερμηνεία τον ρόλων με αυτά τα χαρακτηριστικά.
Κάθε μάθημα ξεκινάει με training.
Υλικό Εργασίας: Μότσαρτ και Σαλιέρι του Α. Πούσκιν.
Το εργαστήριο απευθύνεται σε ηθοποιούς, σκηνοθέτες, θεατρολόγους, σπουδαστές δραματικών σχολών και θεατρικών εργαστηρίων.
Δημήτρης Τσιάμης
Ο Δημήτρης Τσιάμης είναι απόφοιτος της σχολής E.A.T.C.-ΑΚΤ ΖΕΝΤ (GITIS Class)
Μέλος της Ομάδας Δασκάλων του European Association for Theatre Culture.
Συνεργάτης του Dr. Jurij Alschitz από το 2009, συμμετείχε ως εκπαιδευτής, σκηνοθέτης και ηθοποιός στα προγράμματα: “The World Theatre Training Library/ Laboratory”, “The new face of acting teachers”, “Methodika”, “The Sphere of Dialogue”, “School of Dialogue”-κ.α..
Σκηνοθέτης της ομάδας “Per-Theater-Formance”: 2012/13. «Ωραίοι σαν βερολινέζοι», Bios
2012. «Ο Θεός Κυρίλοφ», Bios Basement
2011. Μέγας Προφητικός Καζαμίας, Eliart
2009. «Η γενιά των Κόστια», Θέατρο «Φούρνος»
2008. «Στους Dada Θα Άρεσε Μια Νύχτα Σαν Κι Αυτή», «Θυρα Τέχνης»
2007. “T.R.as.H.-Think Rubbish As Hope”, Bios
2005 . «Φετίχ», Booze
2004. «Το χορικό του Χρόνου» - Άδειος Χώρος-Εθνικό Θέατρο
Επίσης έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις:
«Εκείνος που δέχεται χαστούκια», του Λ.Αντρέγιεφ (2012. Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων), «Θέατρο: Μια μηχανή του Χρόνου»-(lecture performance, Θέατρο Εμπρός) Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες R.Palmieri, G.Gotti, Τ.Ράλλη, Θ.Τσαπακίδη ,Μ. Λαμπροπούλου, Ν.Πουλοπούλου κ.α.
